صنعت چرم بنگلادش – از هزارباغ تا ساوار
دقیقه مطالعه
صنعت چرم بنگلادش
صنعت چرم از دهه 1970 در مقیاس وسیعی در حال توسعه است. و در حال حاضر حدود 40/1 میلیارد دلار ارزش دارد .که 40 درصد کل تقاضا از طریق واردات تامین می شود. با این حال ، صنعت چرم اخیراً با کاهش تدریجی درآمد صادراتی روبرو شده است. در سال مالی 18 ، صادرات چرم ، کالاهای چرمی و کفش 1.08 میلیارد دلار بود. که در مقایسه با 1.23 میلیارد دلار در سال مالی 17 ، کمتر بود. در حال حاضر 165 کارخانه تولید کفش و چرم در بنگلادش با 161 دباغخانه اضافی وجود دارد .که پوست خام را به چرم تمام شده فرآوری می کنند.
سرمایه گذاری ها با تمرکز بر کارخانه هایی که از قوانین انطباق با محیط زیست پیروی می کنند .و کالاهای با کیفیت بالا تولید می کنند ، در حال افزایش است. با این حال ، این صنعت در حال حاضر با افت شدید روبرو شده است .زیرا کارخانه های سازگار با آن در شهرک صنعتی Savar Tannery که اخیراً ساخته شده است ، سازگار نیستند.
درآمد صادرات چرم بنگلادش (میلیارد دلار)
صادرات و واردات
محصولات صنعت چرم شامل لباس های چرمی . کفش. کمربند . کیف . کاپشن .چمدان . کیف پول و سایر اقلام دارای کفش در خط مقدم بازار است. حدود 85٪ محصولات چرمی و چرمی صادر شده به صورت چرم خرد شده . چرم مرطوب آبی ، چرم تمام شده ، لباس چرمی و کفش است. مقصد اصلی صادرات اتحادیه اروپا ، ایالات متحده آمریکا ، استرالیا ، ژاپن ، سنگاپور و کره جنوبی است.
اگرچه چین بزرگترین کشور تأمین کننده محصولات چرمی در جهان است . کفشهای چرمی با 17٪ مالیات بر واردات از دولت چین روبرو هستند (تعرفه های صادراتی در بنگلادش 0٪ است). در کشورهای هم سطح ، دستمزدها نیز در حال افزایش است که منجر به بسته شدن بسیاری از تولیدکنندگان به دلیل عدم توانایی در کنار آمدن با افزایش هزینه ها می شود و بنگلادش را در یک رقابت رقابتی با هزینه قرار می دهد.
بازار عمده کالاهای چرمی و چرمی بنگلادش
صنعت چرم در بنگلادش در حال زوال است
در 5 ماه اول سال مالی جاری ، درآمد صادراتی بنگلادش از چرم و محصولات چرمی با کاهش 16.11 درصدی به 434.7 میلیون دلار از 518.15 میلیون دلار در مدت مشابه سال گذشته رسید. درآمد صادرات از چرم پوسته با 5.42٪ کاهش به 76.24 میلیون دلار و محصولات چرمی با 49٪ کاهش به 94.18 میلیون دلار رسید.و کفش چرمی رشد 4.54٪ در درآمد صادراتی 264.28 میلیون دلار را نشان داد.
اگرچه بسیاری از کارخانه های دباغی هنوز نتوانسته اند کار خود را از Hazaribagh به پایان برسانند. و این امر باعث تاخیر در تولید می شود ، تولیدکنندگان عدم رعایت قوانین در پارک صنایع چرم Savar را عامل اصلی بازدارندگی خریداران از ثبت سفارش کار می دانند. تصفیه خانه مرکزی پساب (CETP) ، دلیل عدم رعایت آن ، قرار است تا ژوئن 2019 به پایان برسد. در نتیجه این ، تولید کنندگان محلی نتوانسته اند فرصت جنگ تجاری ایالات متحده و چین را به دست آورند خوب. علاوه بر CETP ، نگرانی در مورد مدیریت پسماند جامد نیز وجود دارد که باعث آلودگی قابل توجهی در منطقه می شود. به دلیل کمبود امکانات مناسب مدیریت پسماند ، دباغخانه ها به تخلیه زباله های تصفیه نشده خود در رودخانه مجاور ساوار روی آورده اند.
بنگلادش صادرات درآمد از چرم
اخیراً ، در تلاش برای نجات رودخانه بوریگانگا که به دلیل تخلیه زباله های صنعتی از تولید کنندگان آلوده شده است. حدود 155 دباغخانه به 200 هکتار شهرک صنعتی دباغی در ساوار منتقل شدند. (که در سال 1994 برای جابجایی انتخاب شده است) این نیز در تلاش برای بالا بردن. استانداردهای تولید با ارائه امکانات تولید بهتر انجام شده است. با این حال ، کارگران هنوز تجهیزات کار مناسب برای محافظت از آنها در برابر انواع بخارات سمی و مواد شیمیایی خطرناک مورد استفاده در تولید چرم دریافت نکرده اند. بیماری و مرگ ناشی از کار همچنان یک اتفاق معمول است.
چگونه از ترک خوردن کت چرمی خود جلوگیری کنیم؟
انجمن های تجاری چرم غالب
انجمن دباغی بنگلادش (BTA) (حدود 1958)
صادر کنندگان چرم ، کالاهای چرم و کفش (BFLLFEA) بنگلادش (برآورد 1986)
اتحادیه تولیدکنندگان و صادر کنندگان کالاها و کفش های چرمی بنگلادش (LFMEAB) (برآورد 2003)
“به دلیل عدم انطباق با محیط زیست در شهرک صنعتی Savar Leather ، خریداران جهانی سفارش کار نمی دهند. در نتیجه ، درآمد صادرات از چرم و محصولات چرمی ، دومین درآمد صادرات ، روند نزولی را تجربه کرده است. ”
– ماد شاکاوات الله ، دبیر کل انجمن دباغی بنگلادش
چالش های اساسی صنعت چرم در بنگلادش
علاوه بر مشکلات اخیر ، صنعت چرم و دباغی با مشکل اساسی فقدان پیوندهای عقب مانده توسعه یافته روبرو می شود و باعث می شود آنها مرتباً با کمبود پوست و پوست خام روبرو شوند و پردازنده های چرم به واردات ماشین آلات و ورودی های تولید (مواد شیمیایی) وابسته باشند. اکثر قشر برنزه کننده و صادرکننده چرم تجاری نیز بسیار متکی به کارگزارانی هستند که آنها را با خریداران متصل می کنند و از گسترش دامنه پردازش در زنجیره تأمین جلوگیری می کنند. با توجه به اینكه بازار تحت تسلط چند شركت محلی است كه با MSME ها قرارداد خارج می كنند ، این تصویر پیچیده تر است.
در نتیجه شرایط راکد اجتماعی ، زیست محیطی و اقتصادی ، بسیاری از خریداران بزرگ بین المللی نیز برای جلوگیری از تبلیغات منفی از تهیه مستقیم کالا از بنگلادش خودداری می کنند. در نتیجه ، بازار بنگلادش به کاربران سطح پایین متمرکز شده است ، هرچند که تلاش برای حرکت در زنجیره ارزش توسط چند بازیگر بازار ، به ویژه کسانی که در LFMEAB انجام می شود ، انجام شده است.
راه رو به جلو
3 حوزه کلیدی با اهمیت استراتژیک برای پردازنده های چرمی که می خواهند وارد بازار جهانی شوند وجود دارد. واردات مواد شیمیایی ، صادرات چرم و تنظیم محیط زیست. به طور کلی در صنعت ، تعداد بیشتری از ارتباطات رو به جلو و عقب در زنجیره تأمین وجود دارد که باعث می شود فعالان فعلی بازار مقیاس بندی نکنند ، مگر اینکه آنها شروع به سرمایه گذاری در امکانات تولید و سرمایه انسانی خود کنند.
اگرچه بسیاری از انجمن های صنفی به عنوان مراکز مرکزی برای تسهیل استفاده از مشارکت دانش و بهبود تولید عمل کرده اند. اجرای سیاست های موجود در صنعت باید کاملاً اجرا شود. اگر بنگلادش بخواهد صنعت چرم خود را در آینده به بخش عمده ای از صنایع اصلی تبدیل کند و وزن خود را در صادرات افزایش دهد ، مجبور است بر مشکلات زنجیره های تأمین ناکارآمد غلبه کند و همچنین استانداردهای کیفیت خود را افزایش دهد تا با ارائه پیشنهادهای ارزش بالاتر برای جذب بازارهای جهانی .